Jean-Étienne Liotard ( * 1702 † 1789 )

Jean-Étienne Liotard portret

Biografie van Jean-Étienne Liotard

Met een toewijding voor details

Jean-Étienne Liotard werd op 22 december 1702 in Genève geboren. Met zijn kleurkrijtschilderijen en zijn portretten gaf de zoon van een juwelier vorm aan het beeld van de Rococo en is hij een van de belangrijkste schilders van de tweede helft van de 18e eeuw.

Liotard voltooide zijn eerste opleiding tot miniatuurschilder in Genève in het atelier van Daniel Gardelle. In 1923 verhuisde hij naar Parijs en ging in de leer bij de schilders Jean-Baptiste Massé en François Lemoyne. Daarna werd hij opgenomen in het atelier van markies Puysieux in Napels.

In 1735 was Liotard actief in Rome, waar hij portretten schilderde van paus Clemens XII en verschillende kardinalen. Hij reisde naar Wenen, Londen, Venetië, Amsterdam, Lyon, Frankfurt, waar hij talrijke opdrachten voor portretten kreeg. Onder zijn cliënten waren keizers, prinsessen, aristocraten en vertegenwoordigers uit de hoogste kringen. Hij mocht Keizer Frans Stefan van Lotharingen, Maria Theresia en haar kinderen, Prins en Prinses van Wales, Koning Lodewijk XV en vele anderen portretteren. Hij verwierf al snel een goede reputatie als portrettist. Liotard had een uitstekend oog voor detail en subtiliteit, en werkte subtiel en met veel aandacht voor details. Hij gaf op virtuoze wijze alle kenmerken en eigenaardigheden van elk van zijn modellen weer.

Op zijn reizen door Italië, Griekenland en het Ottomaanse Rijk liet Liotard zich inspireren door de oriëntaalse sfeer. In die tijd maakte hij voorstellingen van mensen in Turkse klederdracht en huiselijke taferelen. In deze periode kreeg hij de bijnaam "de Turkse schilder". De manier van leven en de tradities maakten zo'n indruk op hem, dat hij zijn verblijf verlengde. Daarom verbleef de schilder vijf jaar in Constantinopel, het huidige Istanboel.

Zijn beroemdste werk is "Het chocolade-meisje". Zijn pasteltekeningen met krijt werden bijzonder gewaardeerd aan het Weense en Franse hof. Deze stijl was een kenmerk van Liotard's artistieke oeuvre, samen met zijn gravures in koperplaat, zijn glas- en emailschilderijen. Door middel van realistische texturen is de Zwitserse kunstenaar er zeer goed in geslaagd om zuivere en levensechte oppervlakken te creëren. De gezichten stralen levendigheid en frisheid uit. Zijn techniek bestond uit een combinatie van intense kleur (blauw was in die tijd in de mode) en lichte vegen.

Jean-Étienne Liotard woonde en werkte in de grootste Europese steden. Na zijn lange zwervend bestaan vestigde hij zich echter in 1758 in zijn geboortestad Genève voor de laatste 30 jaar van zijn leven. Hij reisde nog veel, maar het centrum van zijn leven bleef in de Zwitserse hoofdstad, waar hij in 1789 op 86-jarige leeftijd stierf. In de laatste jaren van zijn leven schilderde de kunstenaar bij voorkeur stillevens en landschappen.

Liotard heeft ook veel zelfportretten nagelaten, waarop hij te zien is als een flamboyante, oriëntaals geklede man met een lange baard. Deze flamboyante kledij had hij te danken aan zijn reizen in de Oriënt.

© KUNSTKOPIE.DE

Kunstdrukken & schilderijen van Jean-Étienne Liotard
Naar boven