Raffael werd op 6 april 1483 in Urbino geboren als zoon van een schilder. Hij kwam al op jonge leeftijd in aanraking met kunst en werd opgeleid door Pietro Perugino in Perugia. Tussen 1500 en 1504 vestigde hij zich in Florence, waar hij de werken van Michelangelo, Leonardo da Vinci, Fra Bartolommeo en Andrea del Sarto bestudeerde. Hij nam echter niet zomaar hun stijl over, maar ontwikkelde zijn eigen beeldtaal, die bekend staat om de harmonieuze compositie, zachte kleuren en geïdealiseerde schoonheid. Florence werd een belangrijke inspiratiebron voor hem, waar hij artistieke volwassenheid bereikte.
In 1508 heeft Bramante, de directeur van de bouw van de Sint-Pietersbasiliek, hem waarschijnlijk aanbevolen voor een baan in Rome, waarna Rafaël door de paus werd aangesteld in het Vaticaan. Daar versierde hij een aantal kamers met prachtige fresco's, waaronder de beroemde “School van Athene”, die wordt beschouwd als de belichaming van de Hoog-Renaissance. In deze periode bereikte zijn kunst haar hoogtepunt en werd het een maatstaf voor harmonie, helderheid en klassieke schoonheid. Naast de monumentale fresco's maakte hij talloze schilderijen van de Madonna, die bekend staan om hun sierlijke elegantie en liefdevolle weergave.
Na de dood van Bramante nam Rafaël de bouwleiding van de Sint Pieter op zich en ontpopte zich zo ook als architect. Zijn architecturale ontwerpen getuigen van zijn gevoel voor proporties en zijn vermogen om klassieke idealen met moderne architectuur te combineren. Tijdens zijn verblijf in Rome schilderde hij ook veel portretten van belangrijke persoonlijkheden, waaronder pausen en kardinalen, wat zijn reputatie als meester in de portretkunst versterkte.
Raffaël is een van de grootste kunstenaars van de Hoog-Renaissance naast Michelangelo en Leonardo da Vinci, omdat hij de essentie van dit tijdperk perfect belichaamde. Zijn stijl werd baanbrekend voor volgende generaties en beïnvloedde talloze schilders en architecten. Net als Titiaan en Albrecht Dürer onderkende hij al vroeg het belang van nieuwe media en liet hij zijn werken via gravures en prenten verspreiden, waardoor zijn faam buiten Italië toenam. Zijn kunst belichaamt de ideale schoonheid en perfectie die kenmerkend is voor de Renaissance.
Raphael stierf in Rome op 6 april 1520, zijn 37e verjaardag, en liet een omvangrijk oeuvre na dat vandaag de dag nog steeds als het toonbeeld van klassieke harmonie wordt beschouwd. Hij staat ook bekend als Raphael da Urbino, Raffaello Santi, Raffaello Sanzio of Rafaël. Zijn invloed op de kunstgeschiedenis is onmetelijk en zijn werken zoals “De Sixtijnse Madonna” en “De School van Athene” behoren tot de grootste meesterwerken van de mensheid.
© KUNSTKOPIE.DE