Henri de Toulouse-Lautrec schilderijen, alle werken van deze kunstenaar als kunstdruk, als olieverfschilderij of op dibond/acrylglas reproducties, kunstdrukken & schilderijen van deze fotograaf / kunstenaar zijn verkrijgbaar als poster, op canvas, als olieverfschilderij of op dibond / acrylglas.

Zelfportret voor de spiegel door Henri de Toulouse-Lautrec

Biografie van Henri de Toulouse-Lautrec

De afficheschilder van de Moulin Rouge

Graaf Henri Marie Raymond de Toulouse-Lautrec-Monfa werd geboren op 24 november 1864 in Albi, Zuid-Frankrijk.

Henri kwam uit een adellijke familie. Zijn ouders waren echter verwant: zijn vader trouwde met zijn eerste nicht, wat bij de kleine Henri een erfelijke ziekte veroorzaakte. Hij leed aan het lysosomaal enzymdefect met osteosclerose van het skelet (pycnodysostose). Lautrec was dus klein van gestalte en leed aan botfragiliteit. Toch had hij een zorgeloos leven, groeide hij verwend op en was hij zeer zelfverzekerd en besluitvaardig.

Als klein kind al pakte de begaafde Fransman graag kleurpotloden. Op 14-jarige leeftijd wijdde hij zich aan de schilderkunst. Dit was niet alleen te wijten aan zijn talent, maar ook aan zijn gezondheidsproblemen. Verscheidene breuken van de dijen en lange genezingsprocessen verhinderden hem aan veel sociale activiteiten deel te nemen. De jonge kunstenaar besloot dus kunstenaar te worden. Hij tekende graag dieren en mensen, jacht- en paardrijtaferelen. Op 14-jarige leeftijd tekende hij de schets "Een vrouw en een man te paard".

In 1882 verhuisde Toulouse-Lautrec van Albi naar Parijs, waar hij op 17 april 1882 in dienst trad bij het atelier van de Parijse modeschilder Lèon Bonnat. Later verhuisde hij naar het atelier van Fernand Cormon, waar hij bevriend raakte met de beroemdste schilders, waaronder Émile Bernard en Vincent van Gogh. Hij vond inspiratie en bezieling in hun werken. Ook Japanse houtsneden (ukiyo-e prenten) beïnvloedden hem, en vormden zijn stijl voor silhouetten, sterke contouren en kleuren.

In 1886 huurde Toulouse-Lautrec een atelier in de Rue Lepic, wat een keerpunt in zijn leven betekende. Zijn werken weerspiegelden zijn smerige leven met realistische onflatteuze voorstellingen van de werkelijkheid, en hij portretteerde zo de bohémiens en persoonlijkheden van de Franse Belle Époque ("mooi tijdperk"). Later wijdde hij een hele serie, "Elles" genaamd, aan het leven in een bordeel. Zijn favoriete modellen waren: een prostituee met de bijnaam La Casque d'Or (Gouden Helm) in het schilderij "De tippelaarster" (1892/94), zangeres Yvette Guilbert in de "Poster Divan Japonais" (1893) en Suzanne Valadon, de latere schilderes met wie Henri een liefdesaffaire had.

Hij was een van de kunstenaars van het Post-Impressionisme. Lithografie werd zijn stokpaardje. De Franse schilder en graficus werd vooral bekend door zijn affiches voor het Parijse vaudeville theater Moulin Rouge. Deze maakten van de entertainer uit Montmartre een beroemdheid en populariseerden het medium reclamelithografie. Met zijn persoonlijke en situationele schilderijen van danseressen, bezoekers van Parijse nachtclubs en van prostituees, onthulde Toulouse-Lautrec de droefheid en de menselijkheid achter de façade.

De Franse schilder compenseerde zijn genetische handicap met alcohol. Zelfironie, een bijna karikaturale kunststijl en een fascinatie voor randgroepen van de samenleving worden tegenwoordig ook toegeschreven aan het lijden aan zijn lichamelijke misvorming.

De beroemdste affichekunstenaar van Parijs werd beroemd als een man met een rode sjaal en een zwarte jas. Zijn werk omvat niet alleen tekeningen en kleurenlitho's, maar ook talrijke olieverfschilderijen en aquarellen. Hij schilderde zijn laatste schilderij "Admiral Viaud" op 20 augustus 1901.

Gemerkt door alcoholproblemen, syfilis en depressies, stierf graaf Henri Marie Raymond de Toulouse-Lautrec-Monfa op 9 september 1901 op slechts 36-jarige leeftijd in het kasteel van zijn ouders in Malromé.

© KUNSTKOPIE.DE

Kunstdrukken & schilderijen van Henri de Toulouse-Lautrec

Pagina 1 van 7

Terug
Verder

Alle kunstenaars van Post-Impressionisme »