Ferdinand Hodler werd geboren op 14 maart 1853 in Bern en wordt vandaag de dag beschouwd als de bekendste Zwitserse schilder van de 19e eeuw. Zijn werk beweegt zich tussen symbolisme, jugendstil en een geheel eigen beeldtaal die hij in de loop van zijn carrière ontwikkelde. Zijn jeugd werd gekenmerkt door grote armoede: als oudste van zes kinderen moest hij al vroeg verantwoordelijkheid nemen en bijdragen aan het onderhoud van het gezin.
In 1868 begon Hodler een opleiding als gezichten schilder en kwam zo in contact met de professionele schilderkunst. Zijn artistieke doorbraak begon in 1871, toen de schilder Barthélemy Menn hem in Genève ontdekte en als leerling aannam. In de daaropvolgende jaren bestudeerde Hodler intensief de oude meesters en liet zich inspireren door kunstenaars als Camille Corot en Gustave Courbet. In de confrontatie met zijn voorbeelden ontwikkelde hij in de jaren 1880 steeds meer zijn eigen stijl, die hij later "parallelisme" noemde – een beeldtaal die gebaseerd is op ritmische herhalingen, harmonie en duidelijke lijnen.
Een centraal thema in Hodlers werk was de dood, waarmee hij al als kind in aanraking kwam door het verlies van familieleden. Deze ervaring beïnvloedde zijn symbolistische werken, die vaak doordrenkt zijn van existentiële vragen en een spirituele beeldwereld. Tegelijkertijd creëerde hij monumentale composities met patriottische of allegorische inhoud, evenals indrukwekkende portretten en landschappen, die tot zijn belangrijkste werken behoren.
Hodlers kunst werd niet alleen in Zwitserland, maar in heel Europa gewaardeerd. Hij nam deel aan meer dan 200 tentoonstellingen en werd veelvuldig onderscheiden – waaronder met de gouden medaille op de Wereldtentoonstelling van Parijs in 1900. Deze eer bracht hem internationale erkenning en verbeterde zijn financiële situatie aanzienlijk. In de laatste jaren van zijn leven werd hij beschouwd als een van de toonaangevende schilders van zijn tijdperk.
Ferdinand Hodler overleed op 19 mei 1918 in Genève. Zijn werk blijft een belangrijke schakel tussen realisme, symbolisme en moderniteit. Met zijn duidelijke vormentaal, diepe emotionaliteit en streven naar universele harmonie liet hij een indrukwekkend artistiek erfgoed na, dat tot op de dag van vandaag wereldwijd in tentoonstellingen en musea wordt gewaardeerd.
© KUNSTKOPIE.NL