Felix Vallotton ( * 1865 † 1925 )

Kunstenaar Felix Vallotton

Ervaar de heldere taal van Félix Vallotton - de meester tussen symbolisme, realisme en modernisme! Met een scherp oog, grafische precisie en subtiele ironie creëerde hij fascinerende scènes uit het dagelijks leven en intieme portretten. Ontdek zijn karakteristieke werken als hoogwaardige kunstdruk, stijlvolle ingelijste canvasfoto of vakkundig handgeschilderd olieverfschilderij in het formaat van uw keuze!

Felix Vallotton zelfportret

Félix Edouard Vallotton werd op 28 december 1865 in Lausanne geboren in een conservatieve burgerlijke familie. Hij was een Zwitsers-Franse schilder en graficus. Hij werd bekend door zijn houtsneden met grimmige zwart-wit contrasten.

Vallotton voltooide een klassieke opleiding. Vanaf zijn 17e wilde hij kunst studeren, waarvoor hij naar Parijs verhuisde. Hij werd leerling aan de Académie bij Jules Joseph Lefebvre en Gustave Boulanger. Vallotton leerde ook lithografie, grafische kunst en andere drukprocessen. Op de Académie ontmoette hij graficus Charles Maurin, die hem introduceerde in de houtsnijkunst.

In 1885 nam hij deel aan een tentoonstelling in de Salon van de “Societe des Artistes Français”, waar hij zijn eerste erkenning kreeg met het olieverfschilderij “Portret van Monsieur Ursenbach”. In deze tijd werd hij geïnspireerd door de academische stijl en schilderde hij voornamelijk portretten.

In 1891 maakte hij zijn eerste houtsnede. Deze innovatieve prenten werden zeer goed ontvangen. Tot op de dag van vandaag wordt Felix Vallotton beschouwd als een van de belangrijkste kunstenaars in de ontwikkeling en revitalisering van de echte houtsnede. Hij bracht een nieuw perspectief en een moderne benadering van deze stijl. De kunstenaar werd beïnvloed door ukiyo-e prenten (Japanse houtsneden). Hij legde de nadruk op contouren, sterke lijnen en vlakke patronen. Zijn figuren waren driedimensionaal en illustratief. Hij beeldde straten en huiselijke taferelen, demonstraties en badende vrouwen af. De kenmerken die zijn houtsneden zo onderscheidend maakten, waren humoristische en weinig emotionele scènes, vaak met maatschappijkritische motieven of privémomenten. Een zeer bekende serie van zijn houtsneden “Intimités” toont interieurs en spanningen tussen mannen en vrouwen. Deze serie werd in 1898 gepubliceerd in “La Revue Blanche” (literair-artistiek tijdschrift in Parijs) en had een grote invloed op de grafische kunst. Zijn reputatie verspreidde zich door heel Europa en bereikte zelfs de VS.

In 1892 werd hij lid van “Les Nabis”, een jonge en rebelse groep kunstenaars. Onder de leden waren Mogens Ballin, Pierre Bonnard, Ker-Xavier Roussel, Maurice Denis en Édouard Vuillard. Vallotton maakte hier ook vrienden voor het leven. Hij exposeerde dat jaar ook voor het eerst in Saint-Germain-en-Laye.

Op 30-jarige leeftijd trouwde Felix Vallotton met Gabrielle Bernheim, gescheiden van Rodrigues-Henriques, en een jaar later kreeg hij het Franse staatsburgerschap. Hij behoorde nu tot de Parijse bourgeoisie en wijdde zich volledig aan het schilderen. Hij schilderde het liefst landschappen en de Normandische zee. Zijn favoriete onderwerp was zonsondergangen. Een van zijn beroemdste werken over dit thema is “Gezicht op Trouville”. Hij harmoniseerde vorm en kleur, vereenvoudigde details vakkundig en werkte abstract en gedurfd. Vallotton vond de bron van zijn inspiratie in de avant-garde. Dit leidde tot de publicatie van talrijke stillevens, portretten en naakten: “Het bad”, “Zomeravond”, “Maanlicht”.

Vallottons werk omvat vele houtsneden, tekeningen, schilderijen, beeldhouwwerken, toneelstukken, essays en zelfs drie romans. Vallotton stierf in Parijs op 29 december 1925, één dag na zijn 60e verjaardag. In 2013 verscheen de documentaire Félix Vallotton, mit kühlm Pinselstrich. (OT: Félix Vallotton, la vie à distance.) van Juliette Cazanave uitgebracht als een arte-productie.

© KUNSTKOPIE.DE

Alle afbeeldingen van Felix Vallotton

Naar boven