Édouard Manet werd op 23 januari 1832 geboren in een welgestelde familie in de wijk Saint-Germain-des-Prés in Parijs. Nadat hij het Institut Poiloup had bezocht, studeerde hij op 12-jarige leeftijd aan het erkende Collége Rollin en begon hij met tekenen. Nadat hij was afgewezen voor de Marineacademie, kreeg hij zijn academische opleiding aan de Academie voor Schone Kunsten onder Thomas Couture.
Dit leidde tot een breuk met het classicisme van de Academie en met Couture, zodat hij na zes jaar vertrok en zijn eigen atelier betrok met Albert de Balleroy. Ontevreden over de conventionele kunst a la Couture, zonder de vrijheid van het toevallige, ging hij op zoek naar vormen van representatie. In het Louvre en op reizen naar Nederland, Duitsland, Italië en later Spanje.
Het schilderij “De Absintdrinker” wordt beschouwd als zijn eerste onafhankelijke schilderij. Het werd afgewezen door de jury van de Parijse Salon in 1859. “De Spaanse zangeres” kreeg een eervolle vermelding van de Salonjury in 1861.
In 1863 creëerde Manet twee grote werken, ‘Breakfast on the Green’ en ‘Olympia’. Aan de ene kant werden deze radicaal verscheurd, als schandalig bestempeld, belachelijk gemaakt en bespot, maar tegelijkertijd kreeg hij grote erkenning en werd hij plotseling beroemd.
Zijn status binnen de opkomende avant-garde begon effect te krijgen en degenen die naar verandering verlangden, kwamen samen. Het nieuwe - de drang naar vrijheid, een nieuwe sociale orde, nieuw onderwijs, een nieuwe kunstvorm - kwam eerst samen in kleine kring (met onder andere Baudelaire, Cezanne, Zola en Berthe Morisot) en werd zo groot dat hij werd uitgeroepen tot koning van de impressionisten, hoewel hij zichzelf niet beschouwde als behorend tot deze stijl.
Vanaf 1870 werkte Manet nauw samen met Claude Monet. Hij werd door hem geïnspireerd om in de open lucht te schilderen. Édouard Manet stierf op 30 april 1883 als gevolg van een beenamputatie.
© KUNSTKOPIE.DE